e enjte, 10 mars 2022
Zotit e kënaq që gratë veshin fustane dhe xhuro të gjatë
Mesazhi nga Shpirti i Shenjtë te Valentina Papagna në Sydney, Australi
Në mëngjes herët, ndërsa vuajta për shpirtrat, u shfaq engjëlli dhe me pyeti të vij me të.
Më çoi atë në Parajsë, në një kopsht parajsor, dhe në sfond mund ta shihja një ndërtesë të madhe.
Në kopsht ishin shumë shtatorët, të gjithë me rroba të bardha të bukura, dhe unë mund ta shihja Zotin Atën që ishte mes tyre duke u folur atyre. Pastaj mund ta shihja Krishtin e Zotit si një djalosh i ri me flokë blonde turrtullore të shkurtra të bukur. Ai ishte me Zotin Atën, i cili vendosi në dorën e Shenjtë të Krishtit të Zotit një objekt argjendi. Objekti ishtë lëndinor dhe ndriçues, madhësia e një monedhe prej pesëdhjetë centimesh. Por nuk ishte para. Unë s’di se çfarë ishte.
Atëherë Zoti Jeshua i tha Zotit Atë: “Faleminderit.”
Unë dëgova Zotin Atën që e udhëzoi Zotin Jeshua të sjellte objektin tek dikush.
Zoti Jeshua u kthye te unë dhe tha: “Valentina! A do të ecësh me Mua? Eja, shohu Me.”
“Po, do të vij me Ty, Zot,” i përgjigj.
Filluam të ecim dhe kur u ecëm pjesën e parë të rrugës, Zoti Jeshua ndaloi dhe tha: “Jo! Kam ndryshuar mendjen time. Duhet të kthehem prapa.”
“Tani le t’i kthejmë Atit tim.”
“A mund ta shoqëroj Mua gjysmën e rrugës?”
“Po,” i përgjigj.
Ecëm prapa dhe folëm gjatë ecjes, dhe papritmas, ne u gjetëm përsëri në të njëjtën vend nga ku kishim filluar.
Ai tha: “O faleminderit që ke ardhur me Mua deri këtu.”
“Jam i lumtur ta bëj këtë,” u thashë.
Ecëm mes njerëzve të shenjtë, shumica e tyre ishin gra. Zoti Jeshua ngjiti te Zoti Atë dhe foli me Tën.
Ndërkohë që unë po priteja, një grup i madh grave të shenjtë u afruan tek unë. Ata më shqyten gjithë dhe për t’ua bërë mirë, thënë: “O le ta matim fustanin e Valentinës!”
“Ajo nuk vesh fustane të gjatë deri në këmbët.”
Unë shohja se të gjitha gratë e shenjtë ishin me fustane të gjatë deri në tokë.
Filluan ta matnin gjatësinë e fustanit tim me një metër lende; të gjitha ishin shumë miqësore ndërsa u zënë rreth meje.
Një nga gratë i tregoi tjerëve sa duhet të ishte më gjatë fustani im dhe sa material shtesë nevojitej. Ajo ngriti lenden për ta treguar atyre se nevojiteshin rreth njëzet centimetra. Tha: “Fustani i saj ka nevojë për aq shumë materiale.”
Pastaj thënë: “Fustani yt është tërësisht i shkurtër! Duhet ta vesh më gjatë!”
Shikova fustanin që e vishja dhe shohja se ishte ai i lehtë, blu i pallërt që zakonisht e vishja në shtëpi.
Ata thanë: “Është më mirë që ta vish atë me gjatësi më të madhe. Zoti ynë preferon që të gjitha gratë të vishin fustane më të gjata për të mbuluar këmbët e tyre. Jo në pantallona, por në një veshje ose fustan.”
“O! Ajo është turp!” tha unë.
“Mirëpo, është më mirë që ta ju themi. Ju duhet kështu shumë material për të mbuluar këmbët tuaja. Duhet të blini një fustan ose ta bëni vetvetiu.”
“Ju duhet ta beni!”
Nuk që Zoti ynë më tha drejtpërsëdrejti, por gratë shenjtore mua thanë. Unë u habitova dhe mendova: ‘Si ata e dinë gjithçka.’ Është shumë e rëndësishme për gratë të veshin fustane më të gjata sepse kjo i pëlqen Zotit ynë shumë.
Pas kësaj, unë shkua në shtëpi dhe gjatë një kohe të gjatë mendova atë që kishte ndodhur vetëm tani.
Më vonë kuptova, e ndriçuar nga Shpirti i Shenjtë, se ishte gjithmonë plani i Zotit për ta marrë unë përsëri te gratë shenjtoret që të më shpjegojnë si duhet të veshin gratët fustane dhe veshje më të gjata, të cilat janë pëlqimi i Perëndisë.
